Δημοσιεύθηκε στο SLPRESS στις 8/3/2022
Κάθε φορά που στον πλανήτη είχαμε μία μεγάλη ενεργειακή κρίση και μια πανδημία, τότε στατιστικά οδηγηθήκαμε σε σύρραξη και μάλιστα γενικευμένη. Τούτη τη φορά έχουμε και τα δύο! Και ενεργειακή κρίση και πανδημία. Που αν και τα κανάλια την ξεχάσανε, εντούτοις εξακολουθεί να υπάρχει. Όπως θα δείξουμε στη συνέχεια, από το πετρέλαιο θα το βρει ο Μπάιντεν, ή τουλάχιστον μία τέτοια εξέλιξη είναι πολύ πιθανή.
“Κριτής”, πάντως, σε αυτές τις κρίσεις εδώ και 100 χρόνια ήταν οι ΗΠΑ, οι οποίες αντιστάθμιζαν την οικονομία τους με τα “γεωπολιτικά ασφάλιστρα” ή και το αντίθετο, προκειμένου να παράγουν οικονομικά οφέλη μέσω της γεωπολιτικής, ή γεωπολιτική μέσω της οικονομίας. Υπάρχουν κάποιες άγνωστες σταθερές στις ΗΠΑ, που είναι καιρός να τις λάβουμε σοβαρά υπόψη και στην Ευρώπη.
Σε μια από αυτές, είχαμε αναφερθεί και παλιότερα σε άρθρο μας στο SLpress.gr, η οποία χαρακτηρίζει το εκλογικό σώμα των ΗΠΑ εδώ και 120 χρόνια. Στις 11 φορές που Αμερικανοί πρόεδροι προσπάθησαν να επανεκλεγούν για δεύτερη φορά και η οικονομία την τελευταία διετία της θητείας τους παρουσίαζε ανάπτυξη, επανεκλέχτηκαν και τις 11 φορές. Έχουμε και οκτώ περιπτώσεις προέδρων που προσπάθησαν να επανεκλεγούν, έχοντας την οικονομία σε ύφεση τα τελευταία δύο χρόνια της θητείας τους και μόνο ένας από τους οκτώ επανεξελέγη. Μέσα στους επτά που απέτυχαν συγκαταλέγεται και ο Τραμπ.
Μια άλλη σταθερά, που υπάρχει και πρέπει να μας “βάζει στα παπούτσια” του εκάστοτε προέδρου των ΗΠΑ, λέει το εξής: Όσο η αμόλυβδη πλησιάζει το επίπεδο των 4 $ το γαλόνι (3,7 λίτρα) τότε πέφτει πολύ η δημοτικότητα του προέδρου. Όταν η τιμή ξεπεράσει τα 4,5 $, τότε ο πρόεδρος πρέπει να ετοιμάζει τις βαλίτσες του για να αποχωρήσει από τον Λευκό Οίκο.
Για κάθε 10 $ το βαρέλι που αυξάνει η τιμή του αργού πετρελαίου έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση κατά 25-30 σεντς στην τιμή του γαλονιού βενζίνης. Οι οικονομετρικές αναλύσεις Αμερικανών μας έχουν δώσει εδώ και δεκαετίες άλλη μια σταθερά: Για κάθε 1 σεντ που αυξάνεται (σε δωδεκάμηνη βάση) η τιμή στο γαλόνι βενζίνης, χάνονται πάνω από 1 δισ. $ ετησίως από το ΑΕΠ σε καταναλωτικές δαπάνες.
Η συνέχεια του άρθρου ΕΔΩ
