Δημοσιεύθηκε στο SLPRESS στις 3/12/2020
Τα τελευταία 150 χρόνια, από το 1876 μέχρι σήμερα, ο πλανήτης έχει βιώσει 14 φορές μια παγκόσμια οικονομική ύφεση. Στις 14 Φεβρουαρίου 2020, έχοντας ήδη συγκεντρώσει τα πρώτα στοιχεία της επίδρασης του κορονοϊού στην Κίνα, εκτιμήσαμε το πόσο καταστροφικός θα είναι η πανδημία για τις οικονομίες. Τότε είχαμε βασιστεί –όχι τυχαία– κυρίως στην κατανάλωση των καυσίμων.
Όταν την Άνοιξη, η τιμή του αργού πετρελαίου είχε πέσει στα 29 δολάρια, είχαμε αναφέρει τον όρο “παγκόσμια τιμή ισορροπίας της ειρήνης”. Η “τιμή της ειρήνης” είναι μια τιμή, που αποτελεί ουσιαστικά τον μέσο όρο των αντιμαχόμενων ομάδων στην αγορά ενέργειας, όπου όλοι είναι σχετικά ικανοποιημένοι. Είχα εξηγήσει, μάλιστα, γιατί η παγκόσμια “τιμή ειρήνης” για το 2020 είναι τα 42,4 δολάρια/βαρέλι για το WTI και στα 44,2 για το Brent. Η τεχνική ανάλυση των αγορών έδειχνε μαύρες μέρες για την τιμή πετρελαίου και είχα εκτιμήσει ότι η τιμές θα οδηγηθούν σε ελεύθερη πτώση.
Λίγο αργότερα τα πράγματα όχι απλά χειροτέρεψαν, αλλά συνέβη κάτι πρωτοφανές. Η τιμή του βαρελιού αργού έπεσε και κάτω από το μηδέν κι έφτασε ακόμα και στα -37 δολάρια/βαρέλι. Πως αλλά και γιατί συνέβη αυτό το πρωτοφανές φαινόμενο ο “πετρελαιάς” να πουλάει σε αρνητικές τιμές, δηλαδή να πληρώνει προκειμένου να ξεφορτωθεί το εμπόρευμά του;
Τι είναι “τιμή της ειρήνης”
Όταν η κατάσταση άρχισε να επανέρχεται και να αποκαθίσταται σταδιακά η ομαλότητα, οι τιμές του βαρελιού από το καλοκαίρι ως και σήμερα κυμαίνονται γύρω από την “παγκόσμια τιμή ισορροπίας της ειρήνης”. Με +-2 δολάρια, η τιμή κυμάνθηκε καθόλη την διάρκεια της κρίσης, γύρω στα 42,4 δολ. για το WTI στα 44,2 για το Brent. Δεν είναι ούτε οι υψηλές τιμές που επιδιώκουν οι Σαουδάραβες, αλλά ούτε και οι χαμηλές τιμές που επιδιώκουν οι μεγάλοι καταναλωτές πετρελαίου όπως η Κίνα.
Η συνέχεια του άρθρου ΕΔΩ
