Βλέπετε ότι από την ώρα που ξέσπασε η είδηση για τον πυροβολισμό του 16χρονου ρομά από Αστυνομικούς, δεν έχω γράψει λέξη! Περιμένω να δω που το πάνε οι έμποροι ψήφων! Και σαφώς και θα μιλήσω μετά!
Προς το παρόν, δεν έχω να πω κάτι! Παρά μόνο, ότι ΟΛΟΙ έχουν ξεχάσει τον 11χρονο Μάριο-Δημήτριο από το Μενίδι! Έναν άγγελο για τον οποίο δεν επαναστάτησε κανείς, όταν έπεσε θύμα της … πολιτικώς ορθής κανονικότητας. Της πολιτικής ορθότητας που έχουν επιβάλει οι βλαμμένοι ένθεν κακείθεν. Μιας κανονικότητας που επιτρέπει τα πάντα ακόμα κι όταν χάνουμε μέσα από τα χέρια μας ένα 11χρονο αγγελούδι από σφαίρα! Κανονικότητα με σφαίρες, γλέντια, διακίνηση, χρήση και ότι άλλο κρύβουμε κάτω από το χαλί προκειμένου να το παίζουμε δικαιωματιστές και ψυχοπονιάρηδες όποτε μιλάμε για το Μενίδι και γενικώς για τα “Μενίδια”!
Ορίστε λοιπόν μια φωτογραφία από το μνήμα του Μάριου!
Γιατί αυτό μας αξίζει. Οι ενοχές που μας κυνηγούν για το τρόπο με τον οποίο επιτρέψαμε να φύγει ο Μάριος. Τι έκανε ο Μάριος και έσβησε με μια σφαίρα στο κεφάλι; Τίποτα!
Η οικογένεια θρηνεί μόνη της το παιδί της. Το οποίο δεν έκανε απολύτως τίποτα επαναλαμβάνω. Απλά καθόταν στην τροχιά μιας σφαίρας που εκτόξευσε κάποιος που βρισκόταν σε έξαρση, μεταξύ αλκοόλ, εξαρτησιογόνων ουσιών και τσακίρ κεφιού.
Είδατε κανέναν να διαμαρτύρεται για τον τρόπο που χάθηκε ο Μάριος;
Γιατί τώρα, όλοι σας εξάπτεστε που διαμαρτύρονται οι ρομά για το “δικό” τους θύμα! Αυτοί κάνουν αυτό που θεωρούν σωστό! Εμείς κάναμε αυτό που ήταν το σωστό για τον 11χρονο Μάριο;
Οχι βέβαια!
Ελπίζω να καταλάβατε γιατί δεν έχω γράψει ακόμα! Δεν είμαι θυμωμένος με τους ρομά! Είμαι πολύ θυμωμένος … μαζί μας!