Δημοσιεύθηκε στο SLPRESS στις 03/12/2021
Στην Ελλάδα, κοντεύει να γίνει συνήθεια η δημιουργία ψευδών συναγερμών στην οικονομία. Ανά χρονικά διαστήματα, ζούμε false alarm και το χειρότερο είναι ότι μονίμως ξεχνάμε ποιοι τα δημιουργούν, με αποτέλεσμα να επανέρχονται δριμύτεροι με νέα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Τουρκία. Κατά ένα εξίσου περίεργο τρόπο, όταν πραγματικά διαφαίνονται σοβαρές οικονομικές κρίσεις στον ορίζοντα, μονίμως υποβαθμίζονται!
Ένα false alarm ήταν η κρίση της κινεζικής EverGrande. Σε Ελλάδα και Ευρώπη γράφτηκαν απίστευτα πράγματα! Την αποκάλεσαν από “νέα Lehman Brothers” ως και “παγκόσμιο κραχ”. Όσοι αναλυτές τα έλεγαν απέτυχαν παταγωδώς, μιας και φτάσαμε στον Δεκέμβριο και ούτε κατάρρευση τύπου Lehman Brothers είχαμε, ούτε μετάδοση της κρίσης στην Δύση!
Η EverGrande ήταν σοβαρό πρόβλημα, το οποίο όμως δεν οδηγεί σε κραχ την Κίνα και πολύ περισσότερο δεν θα μεταδοθεί στην Δύση. Ένα άλλο false alarm αφορά στην Τουρκία. Από το 2018 που ξεκίνησε η πτώση της συναλλαγματικής ισοτιμίας της λίρας, κλείνουμε σε λίγο τέσσερα χρόνια και κάθε τρεις και λίγο κάποιοι “προφητεύουν” την πτώχευση της Τουρκίας. Κάποιοι από το 2013 “προβλέπουν” θάνατο του Ερντογάν. Έχει καταντήσει σαν το παραμύθι με τον λύκο και τα πρόβατα!
Πόσα χρόνια πρέπει να περιμένουμε ακόμα για να επαληθευτούν οι “προφητείες”; Γιατί αποτυγχάνουν όμως Έλληνες και Ευρωπαίοι αναλυτές; Γιατί πεθαίνουν διαρκώς τον Ερντογάν και ταυτόχρονα πτωχεύουν την Τουρκία; Πρόκειται απλά για αστοχία, ή μήπως υπάρχει βαθύτερη πολιτικο-οικονομική αιτία; Κατά κανόνα, οι αναλυτές παρασύρονται διότι δεν έχουν πάει στην Τουρκία και κυρίως διότι σκέπτονται δυτικά. Όσο ερμηνεύουν δυτικά την Τουρκία τόσο οι προβλέψεις τους θα καταλήγουν στον κουβά!
Γιατί κερδίζει εκλογές ο Ερντογάν;
Για να εξηγήσει κάποιος γιατί δεν πτωχεύει η Τουρκία, πρέπει προηγουμένως να εξηγήσει για ποιο λόγο ο Ερντογάν βρίσκεται στην εξουσία σχεδόν 20 χρόνια, παρότι έχει διαπράξει σωρεία διώξεων στο εσωτερικό. Για να το αντιληφθούμε, ας δούμε τι έχουν ζήσει τρεις γενιές Τούρκων. Θα ξεκινήσουμε, χρησιμοποιώντας τα βιώματα τριών Τούρκων: Ο 65χρονος σήμερα Αχμέτ, έχει έναν 45χρονο γιο τον Ιμπραήμ και έναν 25χρονο εγγονό τον Ιλκέρ. Και οι τρεις έχουν μάθει από τους παππούδες τους, ότι στις αρχές του 1900, όταν υπήρχε ακόμα Οθωμανική Αυτοκρατορία, ο πληθωρισμός ήταν ήδη εργαλείο του Σουλτάνου.
Η συνέχεια του άρθρου ΕΔΩ
