Δημοσιεύθηκε 6/11/2017 στην Οικονομική Ασφαλιστική
Tην έρευνα πραγματοποίησε το 2010 ο οικονομολόγος κ. Γιώργος Αδαλής και δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά τον Ιούνιο του 2011
Αξίζει πραγματικά να διαβάσει το αναγνωστικό κοινό τα εξωφρενικά δάνεια που σύναψε η χώρα μας με τους γνωστούς Οίκους, που καταδυναστεύουν τη χώρα μας, πριν καν απαλλαγεί από τους Οθωμανούς!
Δάνεια, που στο σύνολό τους είναι αποικιοκρατικά, με εξοντωτικούς όρους, τα οποία αποπληρώσαμε μέχρι τελευταίας… δεκάρας!
Δάνεια, τα οποία θα πρέπει να επανεξεταστούν, και στο ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ να γίνουν άμεσα απαιτητά από τους τοκογλύφους, οι οποίοι σήμερα μας κουνούν το δάχτυλο υποτιμητικά!
Η έρευνα που ακολουθεί θα είναι πάντοτε επίκαιρη, για όσο διάστημα το πολιτικό προσωπικό της χώρας ΔΕΝ απαιτεί την επιστροφή των χρημάτων από απεχθή δάνεια! Αν δεν βρεθεί ένας πολιτικός να βάλει στο τραπέζι το θέμα της επιστροφής των δανείων που πληρώσαμε για πράγματα που δεν λάβαμε ποτέ.
Αλλά ας ξεκινήσουμε την παρουσίαση της έρευνας για τα δάνεια που έλαβε η Ελλάδα, χωρισμένη σε χρονικές περιόδους.
Η Ελληνική Επανάσταση είχε λάβει δάνεια ακόμη και για καριοφίλια που δεν παραλάβαμε ποτέ πριν το 1821, γεγονός που έμελε να σηματοδοτήσει τι θα επακολουθήσει αργότερα. Ετσι η ιστορία του Δημοσίου χρέους της χώρας μας χωρίζεται σε πολλές περιόδους τις οποίες και τις κατηγοριοποιούμε
Πρώτη περίοδος 1824 με 1897
Την περίοδο αυτή η Ελλάδα πήρε ΔΕΚΑ (10) εξωτερικά δάνεια, συνολικά 770 εκ. γαλλικά φράγκα. Το πόσο «καλά παιδιά» ήμασταν, καθώς και πόσο τοκογλύφοι υπήρξαν οι… πρόγονοι του Ντομινίκ Στρος-Καν (δεν ξέρω αν τότε είχαν καμαριέρες), φαίνεται από το γεγονός ότι, ενώ η αναγραφόμενη αξία των ΔΕΚΑ αυτών δανείων ήταν 770 εκ. γαλλικά φράγκα, εντούτοις στο χέρι πήραμε μόνο… 464 εκ.! Τα υπόλοιπα δεν μας δόθηκαν ποτέ μιας και αποτέλεσαν… έξοδα φακέλων των Τραπεζών, καθώς και ό,τι άλλο μπορεί να χρεώσει ένας γνήσιος τοκογλύφος!
Από ποιους τα πήραμε, όμως;
• Δύο δάνεια από την Αγγλία κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης το 1824 και το 1825, συνολικά 2,8 εκ. στερλίνες
• Ένα των 60 εκ. γαλ. φρ. με την εκλογή του Όθωνα ως βασιλιά της Ελλάδας, το 1832.
• Δύο επί Κουμουνδούρου, το 1879 και το 1890, συνολικά 180 εκ. γαλ .φρ.
• Πέντε επί Χ. Τρικούπη το 1882-1885 και το 1886-1881, συνολικά 450 εκ. γαλ .φρ. και, τέλος,
• Ενα επί Σωτηρόπουλου-Ράλλη το 1893, 9,7 εκ. γαλ .φρ.
Την εποχή αυτή μεγάλη δύναμη είχε ο Στρατός. Οι πελατειακές σχέσεις, όμως, καθώς και η διαχείρισή τους ήταν ακριβώς η ίδια με τη σημερινή. Έτσι, η χώρα μας που διέθετε 20.000 τακτικό στρατό, έπαιρνε όλα αυτά τα δάνεια για να συντηρεί τους αξιωματικούς και να τους μισθοδοτεί! Φτάσαμε, έτσι, να έχουμε… 12.000 Αξιωματικούς. Δηλαδή, 1,4 αξιωματικοί για κάθε 2 φανταράκια! Το θέμα ήταν, λοιπόν, ποιος διέταξε ποιον, μιας κι όλοι καταλάβατε τι σκοπό είχαν τα δάνειά μας. Δάνεια που μας έδιναν με φειδώ οι μεγάλες δυνάμεις γιατί προσέβλεπαν στον πλούτο της χώρας μας μετά την απελευθέρωσή της και μας υποχρέωναν να στρατικοποιήσουμε την Ελλάδα για να αντέξει ως νεοσύστατο κράτος (δεν ξέρω αν σας φέρνει στο μυαλό κάτι από το σύγχρονο 7 προς 10, καθώς και την κούρσα εξοπλισμών με την Τουρκία)!
Οι περισσότεροι καπετάνιοι, τότε, εμφάνιζαν περισσότερους άνδρες για να επωφελούνται τους επιπλέον μισθούς. Έτσι, ενώ ένας Στρατηγός έπαιρνε μισθούς για 12.000 άνδρες, στην ουσία πλήρωνε μόνο 3.000 μιας και είχε μόνο τόσους!
Η πρώτη πτώχευση ήταν θέμα χρόνου και ήρθε μόλις το 1825 .
Το 1826 ανέλαβε τη διακυβέρνηση ο Α. Ζαΐμης και στο ταμείο του κράτους βρήκε μόνο… 16 γρόσια! Δηλαδή ούτε καν μια λίρα!!
Τότε, λοιπόν, η Ελλάς ονομάστηκε για πρώτη φορά Ψωροκώσταινα.
Η συνέχεια του άρθρου ΕΔΩ
