Ο λόγος για την Ούρσουλα φον Nτερ Λάϊεν, στην οποία έχω ασκήσει δριμύτατη κριτική. Πάντα στον τρόπο με τον οποίο χειρίστηκε πολλά θέματα μεταξύ των οποίων και το Ενεργειακό! Αλλά την υποστήριξα όταν χρειάστηκε όπως θα διαπιστώσετε παρακάτω. Επί των ημερών της, ξέσπασε το QatarGate! Υφέρπει κι ένα “EnergyGate” που χρέωσε τους Ευρωπαίους με ασύλληπτα ποσά. To οποίο αν “ανοίξει”, έχει να πέσει πολύ κλάμα. Αλλά συγγνώμη τώρα, δεν το βλέπετε ότι από την απέναντι πλευρά του Ατλαντικού ανοίγει και σκάνδαλο PfizefGate;
Το να σε ρωτά μια εφημερίδα “που πήγαν τα λεφτά του κόσμου” και εσύ ως ΕΕ να μην απαντάς, είναι ένδειξη ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά! Το να σε ρωτάει μια Αμερικάνικη εφημερίδα την οποία οι πολιτικοί στην Δύση την θεωρούν έγκυρη “που πήγαν τα λεφτά της ΕΕ για τα εμβόλια της Phizer” και να μην απαντάς; Tότε κάτι πολύ κακό “ψήνεται” στο παρασκήνιο. Ο λόγος φυσικά για την πολύκροτη πλέον υπόθεση της μήνυσης που έκανε η εφημερίδα New York Times, κατά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Έρχεται νέο σκάνδαλο by New York;
Οι New York Times μηνύουν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή επειδή δεν δημοσιοποίησε τα γραπτά μηνύματα που αντάλλαξαν μεταξύ τους δύο πρόσωπα. Η Προέδρος της Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και ο διευθύνων σύμβουλος της Pfizer Α.Μπουρλά κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Αφορά τη λεγόμενη υπόθεση «SMS». Υπενθυμίζω ότι η έρευνα σχετίζομε μηνύματα κειμένου που ανταλλάχθηκαν μεταξύ τους σχετικά με τη διαπραγμάτευση σύμβασης για 1,8 δισεκατομμύρια δόσεις εμβολίων κατά του Covid-19. Όταν ο δημοσιογράφος Alexander Fanta του ειδησεογραφικού ιστότοπου netzpolitik.org ζήτησε πρόσβαση σε αυτά τα μηνύματα, η Επιτροπή απάντησε ότι δεν τα είχε «αναγνωρίσει και ότι δεν μπορούσε πλέον να τα βρει».
Ενα άλλο περίεργο ζήτημα το οποίο μετατρέπει αυτή την υπόθεση σε ΣΚΑΝΔΑΛΟ είναι και το εξής:
Η μήνυση αυτή αρχικά, ήταν ένα “φάντασμα” στα δημόσια αρχεία των Ευρωπαϊκών Αρχών. Που κοκορεύεται για την … διαφάνεια! Δεν υπήρχε πουθενά στα δημόσια αρχεία στο διαδίκτυο, αν και θα έπρεπε. Τελικά εμφανίστηκε και κατέστη ορατή στο δημόσιο μητρώο του Δικαστηρίου της ΕΕ από τη Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου.
Τυπικά, η δημοσίευση της μήνυσης αναρτάται στην ιστοσελίδα της νομικής υπηρεσίας της Ε.Ε. και είναι ελεύθερα προσβάσιμη σε οποιονδήποτε ενδιαφέρεται να τη διαβάσει. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, όμως, επικρατεί μυστικότητα.
Αλλά το πιο περίεργο είναι το εξής:
Ενώ στην λίστα των δικαστικών υποθέσεων εμφανίζεται πλέον η υπόθεση με την ετικέτα «Stevi and The New York Times v Commission, Case T-36/23», στις επιμέρους ενότητες του νομικού κειμένου, αντί οποιουδήποτε περιεχομένου, αναγράφεται απλώς η φράση «Information not available». Επισήμως, λοιπόν, καμία περαιτέρω πληροφορία δεν είναι διαθέσιμη – μέχρι στιγμής τουλάχιστον.
Αλλά υπάρχει και κάτι άλλο ακόμα πιο περίεργο:
Οι «New York Times» ως ενάγοντες αρνούνται να υπεισέλθουν στις λεπτομέρειες της μήνυσής τους όταν τους καλούν άλλοι δημοσιογράφοι για το θέμα! Τι περίεργος κόσμος ε;
Τα σύννεφα μαζεύονται επικίνδυνα πάνω από τις Βρυξέλλες! Θυμάστε όλοι πόσο σκληρά είχα επικρίνει τον Ερντογάν όταν αρνήθηκε να δώσει καρέκλα στην Ούρσουλα ως καλεσμένη στο Παλάτι. Και πόσο την είχα υποστηρίξει απέναντι στην απρεπή συμπεριφορά του Ερντογάν, ο οποίος έδωσε καρέκλα στον Σαρλ Μισέλ αλλά αρνήθηκε να καθίσει δίπλα του μια γυναίκα που δεν φορούσε μαντήλα! Άλλο αυτό κι άλλο η διαχείριση των υποθέσεών μας στην ΕΕ. (Για να θυμηθούμε λοιπόν το άρθρο μου στην αρχαιότερη Ελληνική Εφημερίδα. Με το οποίο υποστήριζα την Ούρσουλα-Διότι κάποιοι μου χρεώνουν ότι μόνο κριτική της ασκώ ΕΔΩ)
Διότι κι αυτό σκάνδαλο ήταν που ονομάστηκε «SofaGate»! Και κάποιοι το επέτρεψαν να συμβεί ενώ το γνώριζαν εξ αρχής! Αλλά ας μείνουμε στα πρόσφατα.
Σαφώς και αναγνωρίζω, ότι πολλές πλευρές “Φυλάρχων” κάνουν ειδικές … δεήσεις προκειμένου να έρθει όχι βροχή αλλά … “κατακλυσμός” στις Βρυξέλλες. Και προφανώς οι δεήσεις τους πιάνουν τόπο! Όχι γιατί είναι καλοί “μάγοι”, αλλά διότι η διαφθορά στις Βρυξέλλες έχει περάσει σε άλλα επίπεδα. Πολύ επικίνδυνα για την ενότητα της … Ένωσης.
Πόσα …Gate πια;
Το QatarGate, δεν είναι άσχετο με το “PfizerGate“. Και ούτε κάτι διαφορετικό από το “EnergyGate“. Δεν είναι καν συγκοινωνούντα δοχεία. Είναι ένα και τω αυτώ! Και αυτό που τα εξομοιώνει, δεν είναι κάποια θεωρία συνωμοσίας αλλά μια σκληρή και άβολη πραγματικότητα: Οι πολιτικοί ταγοί των Βρυξελλών, νομίζουν ότι διοικούν την επιχείρηση του μπαμπά τους. Η Ούρσουλα και γενικώς όλοι στα ευρωπαϊκά σαλόνια, πρέπει να καταλάβουν ότι δεν διαχειρίζονται ούτε τα χρήματα του μπαμπά τους ούτε το πορτοφόλι της γιαγιάς τους. Και γι΄αυτό είναι υποχρεωμένοι να δίνουν αναφορά για ΚΑΘΕ ΥΠΟΘΕΣΗ που σχετίζεται με το χρήμα των ευρωπαίων φορολογούμενων. Και ειδικά όταν οι αποφάσεις τους έκλεισαν τον κόσμο στα σπίτια με σκληρά και χαλαρά lockdown που διέλυσαν την Ευρωπαϊκή Οικονομία. Ακόμη περισσότερο, οι καμπάνιες εμβολιασμού, ελήφθησαν (όπως έλεγαν από την αρχή) με γνώμονα την Δημόσια Υγεία!
EAN ΟΛΑ ΕΓΙΝΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ, ΤΟΤΕ ΤΙ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΟΥΝ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΤΟΥΣ;
Οι New York Times, δεν ζητούν από την Ούρσουλα να αποκαλύψει που είναι ταγμένες οι μεραρχίες των Γερμανικών Πάντζερ. Μια απόφαση που είχε λάβει όταν ήταν Υπουργός Αμυνας της Γερμανίας! Ζητούν ουσιαστικά να πει, ποιες συζητήσεις έγιναν προκειμένου να διατεθούν δισεκατομμύρια από τις τσέπες ευρωπαίων φορολογουμένων.
Αντιλαμβάνομαι ότι η υπόθεση είναι ένας “εσωτερικός καυγάς”! Αλλά με τις εξελίξεις να τρέχουν, να έχουν υπόψιν, ότι ακριβώς τέτοιοι καυγάδες οδήγησαν πολύ κόσμο πίσω από τα σίδερα. Ο κόσμος αλλάζει και οι καραμπόλες είναι πολλές. Αυτοί που έγλειφαν την Ούρσουλα, ας σκεφτούν λίγο κάτι πολύ απλό:
Πόσους έγλειφαν στο παρελθόν και σήμερα τρέχουν να σκίσουν τις φωτογραφίες που είχαν βγει μαζί τους; Χρειάζεται σε τούτο τον τόπο να πω ονόματα;
ΥΓ.
Επειδή έρχεται μπόρα μεγάλη, μαθαίνω ότι το Alibaba στην Κίνα, ετοιμάζει ειδικές εκπτώσεις για πολιτικούς σε αδιάβροχα, ομπρέλες και αλεξικέραυνα. Και το τονίζω, στην Κίνα!
