To παρακάτω άρθρο-ανάλυση δημοσιεύτηκε σήμερα 29/01/2023 στο SLPRESS
” Το ερώτημα του τίτλου αιωρείται, αλλά είναι λάθος, ή τουλάχιστον δεν τίθεται σωστά. Οι τιμές του αργού δεν πέφτουν. Για την ακρίβεια παραμένουν ακόμα πολύ υψηλά, με όποια περίοδο κι αν τις συγκρίνουμε ιστορικά. Όταν κάποιος θεωρεί, τα 85-90 $ το βαρέλι χαμηλή τιμή, κάνει λάθος, έστω κι αν είναι χαμηλή συγκρινόμενη με τα 125 $ που είχα ορθά προβλέψει μήνες πριν το ράλι ότι θα φτάσει. Η ορθή ερώτηση είναι: γιατί οι τιμές των καυσίμων στην αντλία, δεν ακολουθούν την πτώση του αργού;
Την δυσλειτουργία αυτή την είχα προβλέψει με δύο διαδοχικά άρθρα μου (Μάρτιος 2022 ΕΔΩ κι ΕΔΩ) πέρυσι στο SLpress.gr, όταν έγραφα ότι η τιμή στα καύσιμα έχει αποσυνδεθεί από την τιμή του αργού, εξαιτίας του λανθασμένου μείγματος κυρώσεων που επιβάλλονται στην Ρωσία. Υπό κανονικές συνθήκες, σήμερα στην Ευρώπη η τιμή στην αντλία έπρεπε να είναι μεσοσταθμικά 20% χαμηλότερα από ό,τι είναι.
Οι κυβερνήσεις δεν λένε την αλήθεια στους καταναλωτές για τους λόγους που συμβαίνει αυτό.
Πότε ρίχνουν το φταίξιμο στους εφοπλιστές, πότε στα διυλιστήρια και πιο συχνά στους βενζινάδες, παρότι αυτοί φταίνε λιγότερο. Τη βασική ευθύνη έχουν τα κράτη-μέλη της ΕΕ. Στην παγκόσμια αγορά υπήρχε έντονη ρωσική παρουσία όχι μόνο στις εξαγωγές πετρελαίου (η ρωσική παραγωγή αργού αγγίζει τα 11 εκατ. βαρέλια ημερησίως) αλλά κυρίως στις εξαγωγές διυλισμένων προϊόντων. Αυτά ήταν πολύ φθηνά, διότι επί δύο δεκαετίες η φορολογική πολιτική του Πούτιν επιβράβευε τις ρωσικές εταιρίες που εξήγαγαν διυλισμένα προϊόντα, σε αντίθεση με τις εξαγωγές ρωσικού πετρελαίου στις οποίες η φορολογία ήταν μεγάλη.
Οι Ευρωπαίοι ξέχασαν αυτή την κρίσιμη λεπτομέρεια και σχεδίασαν με βάση τις εξαγωγές ρωσικού αργού. “Ξέχασαν” ότι την παγκόσμια οικονομία κινεί το διυλισμένο πετρέλαιο κίνησης, το ντίζελ. Έτσι, η Ρωσία διπλασίασε τα έσοδά της και το πλεόνασμα του ισοζυγίου της εκτοξεύτηκε σε ιστορικά υψηλά. Ήταν βέβαιο ότι ο Πούτιν θα εκτρέψει τις εξαγωγές αργού, ντίζελ, αμόλυβδης και νάφθας σε άλλες αγορές! Άλλωστε, συνεργάστηκε με τους Ιρανούς, “μάστορες” στην αποφυγή κυρώσεων (Μάρτιος 2022 ΕΔΩ). Και πολύ πριν την εισβολή στην Ουκρανία άνοιξε νέες αγορές σε χώρες, με τις οποίες δεν είχε ή είχε λίγες συναλλαγές σε πετρέλαιο. Μια από αυτές ήταν η Ινδία.
Μέχρι και το 2021, η Ευρώπη εισήγαγε ρωσικά προϊόντα. Το τελικό κόστος διαμορφωνόταν από ναύλους πλοίων, τα οποία χρειάζονταν 4-7 μέρες για να παραδώσουν το ρωσικό αργό από την Πορτόβαγια στα μεγάλα λιμάνια του ευρωπαϊκού Βορρά. Ίδιο χρόνο περίπου και για παραδόσεις από το λιμάνι του Νοβοροσίσκ (Μαύρη Θάλασσα) προς τα μεγάλα λιμάνια του ευρωπαϊκού Νότου! Πριν την άνοδο των ναύλων, ένα τάνκερ χρέωνε ημερησίως 2.000-3.000 δολάρια τον αγοραστή…”
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΜΕ ΤΑ ΠΛΗΡΗ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΤΟ SLPRESS: Γιατί ενώ πέφτει το πετρέλαιο δεν πέφτουν οι τιμές των καυσίμων;
