Όσοι με παρακολουθείτε από την αρχή της Πανδημίας, γνωρίζετε καλά ότι όλο αυτό που ζούμε, το έχω μοντελοποιήσει από το 2020 και έχω από τότε προβλέψει την κρίση στις εφοδιαστικές αλυσίδες, την Ενεργειακή Κρίση και την Επισιτιστική Κρίση. Ενώ έχω προειδοποιήσει από πολύ νωρίς (2020) για την ραγδαία αύξηση των τιμών. Ενώ αργότερα μίλησα για χώρες που κινδυνεύουν να καταστραφούν! Μια από τις 10 χώρες που είχα στη λίστα μου ήταν και η Σρι Λάνκα.
Ίσως τότε, πάνω στην αγωνία μου, να ήμουν απότομος και σκληρός ειδικά προς την ΕΕ. Ίσως όμως να χρειαζόταν να είμαι ακόμα πιο σκληρός. Ποτέ δεν θα μάθουμε! Το ζήτημα είναι ότι σήμερα, σχεδόν τρία χρόνια μετά την αρχική μου πρόβλεψη ότι η κρίση του 2020 θα διαρκέσει ως το 2024 (ΑΡΘΡΟ ΕΔΩ), όλα αυτά που ζούμε, προσωπικά τα έχω «χωνέψει» και βρίσκομαι σε ένα άλλο στάδιο όπου μαζί με συνεργάτες μου μελετάμε την εξέλιξη σε βάθος δεκαετίας. Άλλωστε σας έχω προειδοποιήσει από το 2021, ότι η Ενεργειακή κρίση θα διαρκέσει μέχρι το τέλος της δεκαετίας. Εδώ και καιρό αναπτύσσω κάποια νέα δικά μου νέα μοντέλα, βασισμένος σε χρονολογικές σειρές της Κρίσης και μελετώ μοντέλα άλλων συναδέλφων στο Εξωτερικό.
Η στροφή πολλών αναλυτών
Φαίνεται λοιπόν, ότι επιτέλους οι απόψεις μας συναντήθηκαν και σε κάποια θέματα ταυτίζονται. Ένα εξ αυτών είναι και η Ακρίβεια στις τιμές των βασικών διατροφικών αγαθών. Θα πρέπει να επισημάνω όμως στους νέους αναγνώστες μου (γιατί οι παλιοί γνωρίζουν), ότι όσοι αρνούνταν να συζητήσουν καν τα προβλεπτικά μου μοντέλα για Επισιτιστική Κρίση και καλπασμό της Ακρίβειας, σήμερα, έχουν κάνει στροφή 180 μοιρών και πλέον υποστηρίζουν εδώ και μερικούς μήνες, όσα με θέρμη υποστηρίζω από το 2020!
Και δεν μιλάω μόνο για Πολιτικούς, αλλά κυρίως για Τραπεζίτες και μεγάλες Τράπεζες και Οργανισμούς οι οποίοι μέχρι το Φθινόπωρο του 2022, δεν έλεγαν να κοιτάξουν στην σκοτεινή πλευρά της … Σελήνης! Φτάσαμε λοιπόν τον προηγούμενο μήνα τα μοντέλα μου να συμφωνούν με τα επίσημα μοντέλα της Παγκόσμιας Τράπεζας. Βλέπετε εδώ που φτάσαμε, ισχύει απόλυτα το “sunny days are over”! Οποιος πολιτικός χρόνος ήταν να κερδηθεί, κερδήθηκε και δεν χωρά άλλη συστροφή!
Παρόλα αυτά η Παγκόσμια Τράπεζα και άλλοι εξακολουθούν να μιλάνε για Επισιτιστική Ανασφάλεια, ενώ στην ουσία διανύουμε περίοδο Επισιτιστικής Κρίσης. (Μια χαρακτηριστική μου συνέντευξη από τις 2 Νοεμβρίου 2021 θα βρείτε ΕΔΩ)
4 σταθερές που αποκωδικοποιούν και εξηγούν με νούμερα την επίδραση στα προϊόντα διατροφής
Πάμε λοιπόν να δούμε 4 σταθερές που αναπτύχθηκαν τα τελευταία χρόνια της Πανδημίας. Έτσι ώστε να μπορείτε κι εσείς να αποκωδικοποιείτε με εύκολο τρόπο, τι συμβαίνει κάθε φορά που οι κεντρικές τράπεζες ή οι Κυβερνήσεις κάνουν παρεμβάσεις στην ζωή μας. Και να τις συνδέσουμε με τα διατροφικά αγαθά. Για να μπορέσουν να καταλάβουν και οι Κυβερνώντες, τι συνέπειες έχουν οι αποφάσεις που λαμβάνουν:
- Μια πτώση 1% στην παγκόσμια αγροτική συγκομιδή αυξάνει τις τιμές των βασικών προϊόντων διατροφής κατά 8,5% στις ΗΠΑ και 9% στην ΕΕ.
- Μια αύξηση 1% στο κύριο επιτόκιο της κεντρικής τράπεζας των ΗΠΑ (FED) μειώνει τις τιμές των βασικών προϊόντων διατροφής κατά 8,5% στις ΗΠΑ. Ενώ εάν κάνει το ίδιο η ΕΚΤ η τιμή των βασικών προϊόντων διατροφής στην ΕΕ μειώνεται κατά 8%. Αλλά μια τέτοια απόφαση των Κεντρικών Τραπεζών, δεν επιδρά αμέσως στις Αγορές. Για την ακρίβεια, εάν σήμερα αυξηθεί το επιτόκιο κατά 1%, η μείωση της τιμής στα προϊόντα, καθυστερεί να φτάσει στα ράφια κατά 3 με 4 μήνες!
Σας έχω μιλήσει από την αρχή της Πανδημίας, για την σχέση μεταξύ φυσικού αερίου και πετρελαίου με τα λιπάσματα. Και έχω αναλύσει ποια είναι τα 4 από τα 8 κύρια είδη λιπασμάτων που παρασκευάζονται με πρώτη ύλη το φυσικό αέριο και ποιο είναι το 5ο που χρησιμοποιεί το πετρέλαιο για την παρασκευή του. Σας παρουσίασα πέρυσι, την εκρηκτική αύξηση στις τιμές των λιπασμάτων και τις δυσλειτουργίες που έφεραν σε όλα τα επίπεδα της οικονομίας. Ας δούμε λοιπόν άλλες δυο σχέσεις που αναπτύχθηκαν στην κρίση που ζούμε:
- Με δεδομένη την διακύμανση και την εκτίναξη της τιμής του φυσικού αερίου για την οποία είχα προειδοποιήσει τόσο το 2020 όσο και το 2021 με το περίφημα εκείνα άρθρα που είχα γράψει με τίτλο “GAZMAGEDDON” (28/6/2020 ΕΔΩ, ΚΑΙ 8/5/2022 ΕΔΩ) ήταν δεδομένο ότι τα λιπάσματα που παρασκευάζονται με έκχυση φυσικού αερίου, θα σημείωναν τεράστια έκρηξη στην τιμή τους. Για κάθε 1% που αυξάνεται η τιμή του λιπάσματος, οι τιμές των βασικών προϊόντων διατροφής αυξάνονται κατά 0.45%
- Ενώ για κάθε αύξηση 1% στις τιμές του πετρελαίου, η τιμή των βασικών διατροφικών προϊόντων αυξάνεται κατά 0,20%
Αυτές τις 4 νέες σταθερές που μοντελοποιήθηκαν στα χρόνια της Κρίσης, πρέπει πρωτίστως να τις κατανοήσουν όσοι χαράσσουν πολιτική σε Ευρώπη και ΗΠΑ και κυρίως πρέπει να τα κατανοήσουν οι κυβερνώντες στην Ελλάδα. Οι οποίοι άργησαν απελπιστικά να ασχοληθούν με αυτά τα καυτά ζητήματα που ουσιαστικά έχουν ξεκινήσει να ρίχνουν το βιοτικό επίπεδο των πολιτών.
Διότι πρόκειται για μια ποσοτικοποίηση του τυπικού αντίκτυπου που έχουν οι 4 σημαντικοί παράγοντες που επηρεάζουν αυτά που τρώμε και περιέγραψα πιο πάνω. Και επιδρούν με σφοδρότητα στα νοικοκυριά με χαμηλά εισοδήματα.
Ανω του 30% τα ευάλωτα και ευπαθή νοικοκυριά στην επισιτιστική κρίση
Άλλωστε, από την πρώτη στιγμή γνωρίζετε ότι έχω ορίσει ως ευπαθή τα νοικοκυριά που διαβιούν με τριψήφιο αριθμό συνολικών εισοδημάτων. Και στην Ελλάδα είχα διαβεβαιώσει από το 2021, ότι πρόκειται για το 30% με 35% του συνόλου των νοικοκυριών (σχετικό άρθρο ΕΔΩ). Ουσιαστικά είναι τα νοικοκυριά εκείνα, που τα συνολικά τους εισοδήματα είναι κάτω των 1.000 ευρώ/μήνα.
Οι διαφορετικοί παράγοντες που ασκούν τις πιέσεις αυτές, μπορούν να ασκήσουν αντίθετες δυνάμεις. Και το πρόβλημα εδώ είναι ότι οι κυβερνώντες πρέπει να καταλάβουν, ότι δεν τίθεται θέμα μπρα-ντε-φερ. Δηλαδή να υπερισχύσει κάποια εξ αυτών για να “νικήσει” η εκάστοτε πλευρά που επιβάλει την πολιτική της! Οι αντικρουόμενες αυτές “δυνάμεις” όταν συγκρούονται (πχ αύξηση επιτοκίων – μείωση παγκόσμιας παραγωγής) δεν σημαίνει απαραίτητα, ότι κάποια εξ αυτών θα εξουδετερώσει την επίδραση της άλλης και θα επιβληθεί στην διεθνή αγορά. Αυτό που δεν λένε να καταλάβουν -ιδιαίτερα- στις Βρυξέλλες, είναι ότι η συνύπαρξής τους δημιουργεί τέτοια τεκμαρτή μεταβλητότητα, η οποία είναι ικανή μπορεί να ανατινάξει τα δομικά υποστυλώματα της Δυτικής Οικονομίας.
Γι αυτό πρέπει να ξαναδούν το ζήτημα από την αρχή, κι αντί να παριστάνουν τους μονομάχους στην Αρένα, να σκεφτούν ότι όλα αυτά, οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε κοινωνικές αναταραχές, σε πολιτική ανωμαλία και κυρίως, σε ανείπωτη φτώχεια.
Η ΕΕ αυτοπαγιδεύτηκε
Κλείνοντας θέλω να υπογραμμίσω ότι δεν γράφω οδηγίες προς ναυτιλλόμενους! Τούτη τη φορά ποσοτικοποιώ κάποιες σχέσεις για να γίνει κατανοητό ένα πράγμα: Οι απαγορεύσεις στο εμπόριο των λιπασμάτων (κυρώσεις), είναι σαν να καταδικάζουμε τους πολίτες της ΕΕ. Ποτέ στο παρελθόν δεν είχε μπει τέτοιος φραγμός, όσο άσχημο κι αν ήταν το πολιτικό κλίμα. Ούτε καν στον ψυχρό πόλεμο και στον πόλεμο του Βιετνάμ δεν είχε απαγορευτεί με κυρώσεις το εμπόριο των λιπασμάτων. Και δυστυχώς κάποιοι δεν λένε να καταλάβουν, ότι η πολιτική των κυρώσεων στα λιπάσματα, δεν βλάπτει την οικονομία του Πούτιν! Αντίθετα, αποτελεί μια παγίδα στην οποία πέσαμε μέσα πανεύκολα. Και μπορεί να αποδειχτεί μοιραία για εμάς τους Ευρωπαίους…
