Αγγελε, ήταν 18 Ιουνίου 1992. Έλληνες αεροπόροι κλήθηκαν να αναγνωρίσουν τα ολοκαίνουργια, τρίτης γενιάς μαχητικά τύπου F-16C, που η Τουρκία μόλις είχε αποκτήσει. Ανάμεσά τους και ο ήρωας υποσμηναγός Νίκος Σιαλμάς! Τον στείλαμε με ένα πολύ κατώτερο μαχητικό για την εποχή (Mirage F1.CG) για να αντιμετωπίσει τα πολύ ανώτερα τουρκικά F-16C.
Άγγελε, αυτή είναι η κάσκα του ήρωα υποσμηναγού Νικολάου Σιαλμά:
Πόσο πολύ μας συμφέρει να πάρει η Τουρκία κι άλλα υπερσύγχρονα F-16; Αναρωτιέμαι, μπορείς να πας μπροστά στην οικογένεια του ήρωα Σιαλμά και να εκστομίσεις αυτή την τραγική δήλωση που έκανες, μπροστά τους;
Πως αισθάνεσαι που βλέπεις την κάσκα ενός αετού;
Αγγελε, από παιδί ο Νίκος Σιαλμάς, έλεγε στους συμμαθητές του: “Εχω όνειρο να γίνω πιλότος! Θα με γράψουν με μεγάλα γράμματα. Θα φτάσω ψηλά“! Κι έφτασε. Για την ακρίβεια έφτασε τόσο ψηλά, που από εκεί που είναι, σε βλέπει σα μια κουκίδα στο έδαφος.
Ο Σιαλμάς Άγγελε, μπήκε στο πάνθεον των ηρώων.
Κι εσύ αντί για συγγνώμη, εξακολουθείς να δηλώνεις ότι μας συμφέρει η Τουρκία να πάρει τα F-16Viper. Απ’ τις αετοράχες του Αη Στράτη, σε βλέπει και χαμογελά! Ξέρεις γιατί; Γιατί δεν το έκανε για σένα! Το έκανε για μας… Κι αν ζούσε, παρά την τραγική σου δήλωση, πάλι θα το ξαναέκανε!
ΥΓ.
Αύριο η συνέχεια… Προς το παρόν Άγγελε, δες ποιον θα μνημονεύουν οι Έλληνες για τα επόμενα 200 χρόνια και σκέψου ποιον θα έχουν διαγράψει εντελώς από την μνήμη τους!
